تاریخچه صنعت مد و طراحی مد

در این مقاله قصد داریم در مورد تاریخچه صنعت مد و طراحی مد و نحوه پیدایش آن صحبت کنیم : پیش از تشکیل اولین خانه طراحی لباس در پاریس ابداع مد بوسیله افراد ناشناخته انجام میگرفت. خیاطهایی که خود لباس طراحی کرده و پس از دوخت کامل آن را به مشتری تحویل میدادند رفته رفته خانه های طراحی این افراد را به استخدام خود درآورده اند و شروع به عرضه طرح های مختلف زیادی کردند که در صورت جلب نظر مشتریان برای دوخت تأیید میشد و این موضوع باعث شد طراحی لباس بعنوان یک شاخه اقتصادی جدید شناخته شود. در این مقاله به بررسی تاریخچه صنعت مد و طراحی مد خواهیم پرداخت.

تاریخچه صنعت مد و طراحی مد

آغاز قرن بیستم

در سالهای اولیه قرن بیستم اکثر مدها از پاریس و گهگداری از لندن شاعبه پیدا میکرد. مجله های مد از کشورهای مختلف گزارشگرانی به نمایشگاه های مد در پاریس می فرستادند. همچنین خریداران از فروشگاه های مختلف به نمایشگاه های مد پاریس می رفتند. در اوایل قرن بیستم مجله های مد بسیاری عکس های مختلفی از طراحی لباس را چاپ نمودند.

صنعت مد در دهه ۱۹۰۰

انواع لباسهایی که زنان شیک پوش می پوشیدند در واقع مانند لباس هایی بود که طی دوران شکوفایی Charles Worth مرسوم شده بودند. ولی در سالهای پایانی قرن نوزدهم، صنعت مد افق های گسترده تری را پیش روی خود دید که شاید دلیلش روند صنعتی شدن زندگی بانوان بود. پس از آن خانم های شیک پوش بدون کمک دیگران لباسهای زیر و روی خود را می پوشیدند. مهمترین قسمت لباسهای زنانه، پیراهن های زیبا بودند.بعد از آن در تاریخچه صنعت مد کلاه های زیبایی طراحی شده هم  به یکی از قسمت های مهم و ضروری لباس زنانه تبدیل شدند. کلاه های مد شده نازک و کوچک بودند و درست در قسمت بالای سر قرار می گرفتند و بوسیله گل، روبان و گاهی پر بسته می شدند.

دهه ۱۹۱۰

در سالهای اولیه این دهه در پاریس، نخستین طراح ها آغاز به ترویج مد در تمام جامعه کردند.به همین دلیل پیروی از مد اندکی انعطاف پذیرتر از قبل شد. خریداران متقاضی رنگ های متنوع و شاد کیمینو، کلاه و شلوارهای تنگ را وارد مهمانی ها کردند. Paul Poiret اولین ست لباسی را طراحی نمود که زنان می توانستند بدون نیاز به خدمتکار بپوشند. سپس انقلاب هنر Deco آغاز شد و در بسیاری از کشورهای آن دوره رواج یافت. کلاه های بدون لبه و کلاه های نمدی ساده و پارچه های زیبای توری و نازک طی دهه ۱۹۱۰ رواج پیدا کردند. شوی لباس زنانه برای اولین بار در ابن دوره برگزار شد.

دهه ۱۹۲۰

فاصله بین دو جنگ جهانی در واقع  دوره طلایی مد لباسهای فرانسوی به شمار می رود. ماشین ها جای کالسکه را گرفتند، اشراف تاجهایشان را کنار گذاشتند و مانند هنرپیشگان فیلم ها لباس پوشیدند. کمی پس از جنگ جهانی اول در مد تغییرات اساسی بوجود آمد. کلاه پوشهای پف دار جای چترهای کوتاه را گرفتند، خانم ها لباس های مردانه پوشیدند. هرچند در ابتدا در برخی از کشورها، مدها برای زنان و مردان به یک شکل طراحی شده بود ولی تا سال ۱۹۵۲ مردم با اشتیاق از مدهای جدید استقبال نمودند. سبک فرانسوی طی این دوره بین خانم های جوان بسیار مرسوم شد. کلاه های ورزشی هم در این دوران بین مردان و زنان رواج پیدا کرد. نوع پوشش مردهای آمریکایی تا حدودی شکل غیر رسمی به خود گرفت که نمایانگر سلیقه جوانها بود. تقریبا هیچ کس در قرن بیستم از لباس پوشیدن به شیوه جوان ها خودداری نمی کرد. پیراهن های کوتاه جایگزین پیراهن های قدیمی بلند شدند. پیراهن های بافتنی و شلوار گلف که یک شلوار کوتاه بود، از لباس های رایج آن دوره شد. کت های دنباله دار و لباس هایی از این قبیل استفاده نمی شدند.

دهه ۱۹۳۰

در دهه ۱۹۳۰ طراحان زیادی با نقد طراحی های گذشته آغاز به حفظ و طراحی سبک های قدیمی کردند. لباسهای زنانه از البسه خشن مردانه به لباسهای مناسب زنانه تبدیل شد. بالاتنه این لباسها با یک حاشیه از پایین تننه جدا میشد و لباس های شب جذب و تنگ در این دوره رواج پیدا کردند. پیش از این دوران در صنعت مد و طراحی مد لاغری اصولاً مقوله مهمی نبود و اندام طبیعی هر فرد کاملا پذیرفته شده بود. اما در این دوره خانم ها شروع به لاغر شدن کردند و به دنبال آن، مدلهای لباس زنانه هم رفته رفته متناسب با این تغییر به شکلی درآمد که امروزه ما آنها را لباس ورزشی می نامیم.

انقلاب صنعت مد در جنگ جهانی دوم (دهه ۱۹۴۰)

اکثر مزون های طراحی لباس های زنانه در شهر پاریس در جنگ جهانی دوم شروع به کار کردند. فرانسوی ها برنامه های آموزشی داشتند که بر طبق آنها طراحی لباس تا نیویورک گسترش یافت. برخلاف افراد سبک گرا، افراد آزادیخواه از انواع استایل های لباس زنان مقصود سیاسی داشتند. آلمانی ها نیز کمی از فرانسوی ها در این سبک پیروی کردند. در دوران سخت جنگ جهانی، شعار لباس ها و طراحی های لباس بسیار گسترش پیدا کرد. لباس های شب ساده تر از پیش و با پارچه هایی که در هر نقطه ای از دنیا یافت می شدند دوخته شدند. بعد از سال ۱۹۴۰ اجازه داده نمیشد برای دوختن پیراهن بیشتر از ۴ متر پارچه استفاد شود و تنها یک متر پارچه برای دوخت بلوزها اختصاص یافته بود. طی دهه ۱۹۴۰ پاریسی ها اجازه دادند تا آمریکایی ها از طراحان منحصر بفردشان استفاده کنند. در طی جنگ جهانی، لباسهای شب شبیه لباس کار مردان بود و بسیار ساده دوخته می شدند.

اواسط قرن بیستم

طی تاریخچه صنعت مد، جنگ جهانی دوم موجب بوجود آمدن تغییرات گسترده ای در صنعت مد شد. پاریس پس از جنگ به مرکز جهانی مد تبدیل شد. در نیمه دوم این قرن، سبک های جوان پسند جدید مد شد. هنگامی که سیستم های گرمایشی در منازل رواج پیدا کرد، لباس ها نیز نازک تر شدند. استفاده از سبک های سنتی در غرب بین افراد طبقه های بالای جامعه و کارگرها تا حدودی ناعادلانه شد. در اروپا افراد بیشتر تمایل به استفاده از لباس های ورزشی و ساده داشتند. آمریکایی ها گاهی اوقات از طراحی لباس زنانه استفاده می نمودند. در این دوران کاهش هزینه های تولید مواد اولیه لباس و افزایش فناوری های تولید لباس، باعث شد تا تولید لباس بصورت پیشرفته تر اتفاق بیفتد.  

دهه ۱۹۵۰

در دهه ۱۹۵۰ وضعیت اقتصادی جامعه بهبود یافت . در این دوران از تاریخچه صنعت مد ،افراد شاهد یک وینتیج بودند و برخی از طرح های قدیمی مجدداً مورد استفاده قرار گرفتند که با استقبال فراوانی مواجه شد. این سالها دورانی بود که زنان حق رانندگی، شرکت در انتخابات و کار را پیدا کردند و پوشیدن لباس های زیبا و دوخته شده از پارچه های گران قیمت را از حقوق خود می دانستند.

دهه ۱۹۶۰

ایالیا در تاریخچه مد تا دهه ۱۹۶۰ مرکز مد جهان بود. میان سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۹ انقلابی اساسی در دنیای مد بوجود آمد. پس از دهه ۱۹۶۰، مد تنها یک شکل نداشت و انتخاب ها بسیار بیشتر شدند. جوان ها هریک پوششی منحصربفرد داشتند و لباس افراد جوان کاملا مدی متفاوت از افراد مسن داشت. قبل از آن لباس ها در سنین مختلف تا حد زیادی شبیه به هم بودند. در گذشته پیروی نکردن از مد به معنی این بود که فرد پیر شده است و سلیقه خاصی ندارد.ولی در دهه ۱۹۶۰ پیروی نکردن از مد معنی آزادی فردی را میداد. در دهه ۱۹۶۰ خانم ها از لباسهایی به سبک دخترانه و بچه گانه استفاده می کردند. دامن هایی کوتاه که شبیه به لباس های دهه ۱۹۲۰ بود می پوشیدند. در شروع این دهه، بلندی دامن ها تا قوزک پا بود اما رفته رفته دامن ها کوتاه تر شدند و تا سال ۱۹۶۵ به بالای زانو رسیدند. پوشش مردان در این دهه تغییر چندانی نداشت. تغییر مهم تنها در ۱۹۶۰ در وزن پارچه هایی بود که برای دوخت لباس از آنها استفاده میشد.

دهه ۱۹۷۰

دهه ۷۰ دهه (احترام به سلایق شخصی) است. برخی طراحان از این دهه بعنوان دهه برترین سلیقه ها یاد میکنند. شلوارهای جین طی این دوره پاره و نخ نما شد. کشیدن نقش و نگار روی پارچه به شدت رایج و مورد استقبال بود. پوششی منحصربفرد به عنوان فرهنگ سیاه پوستی هم به بازار ورود پیدا کرد. افرادی چون دیانارز و جیمز بران سبک های مختلفی  از لباس و مو مد کردند. در دهه ۷۰، سبک های پوشش مردانه جدیدی به بازار آمد که هدفش دگرگونی پوشش (سخت) گذشته بود. یک مرد جوان این لباس ها را به تن کرده و به نمایش میگذاشت تا افراد را برای خرید این لباس ها جذب کند. پوشاک آقایان در این دهه با همه سالهای پیشین قرن بیستم فرق می کرد. در واقع مارک پیر کاردین، پوشش مردان را معقول ساخت. پیراهن هایی با آستین های تنگ، بدون کراوات، دارای نشانه های کوچک  با پیراهن های روپوش.

دهه ۱۹۸۰

تاریخچه صنعت مد ،در سالهای  ۱۹۸۰ به با شکوه ترین دوره خود رسید. در این دوره صنعت مد رونق بسیاری پیدا کرد، شو های مد دائما به وسیله رسانه ها پخش و تبلیغ میشد به طوری که رفته رفته جایگاه خاص خود را میان فرهنگ عامه پیدا کرد. بین تمام مردم بخصوص جوانان آراستن ظاهر جایگاه خاصی یافته بود. در این دهه یک وینتیج رخ داد و بار دیگر پیراهن های بلند برای لباس های شب استفاده می شدند. جوان ها همواره به دنبال اطلاع یافتن از مد روز بودند و بسیار در این زمینه فعالیت داشتند .

دهه۱۹۹۰

 در دهه ۱۹۹۰ مد به یک استاندارد کلی رسید . بر خلاف تلاش های فراوان طراحان مد برای طراحی لباس های زیبا در اواخر این دوره از تاریخچه صنعت مد ، مد به سمت استفاده از لباس های ناهنجار نا هماهنگ و زشت رفت . دلیل این اتفاق فشار های مالی بود که توان افراد را برای ست کردن لباس های خود و یا خریدن لباس های گران قیمت که پارچه زیادی در آن استفاده شده بود کاهش داده بود. رسانه ها هم تصاویر این گونه لباس ها را به عنوان مد روز تبلیغ می کردند.

دهه ۲۰۰۰

در تاریخچه صنعت مد دهه ۲۰۰۰ ، دهه استفاده از مد به جای هنر است لباس های قدیمی دهه های ۶۰ ، ۷۰ ، ۸۰ مجددا میان جوانان محبوب شدند و دوباره جای خود را میان کلکسیون های طرح طراحان پیدا کردند . در اوایل دهه ۲۰۰۰ مد مینیمال همچنان میان افراد رواج داشت سپس طراحان استفاده از طرح های رنگارنگ را در دستور کار خود قرار دادند مارک های مشهور لباس کم کم جای خود را در میان بازار باز کردند و در این دوران موهای بلند برای خانم ها و آقایان مد شد ، لباس های تنگ هم نیز محبوب بود . در این دوره موسیقی رپ تاثیر بسیاری در عرصه طراحی مد داشت. برای اکثر طراحان مسائل مالی بسیار اهمیت داشت تعداد زیادی از افراد جوان دریافته بودند که نباید برای ارائه نمودن الگو و طرح ، سرمایه شان را به خطر اندازن .